IJmar's reis naar de wolkenfabriek.

Het was bijna zomer. IJmar de tuinkabouter lag op zijn rug in het gras. Hij had het allergrootste groothoefblad opgezocht dat in de tuin te vinden was. Als een grote parasol bewoog het blad boven hem zachtjes in de wind. IJmar lag wel graag in de zon maar vandaag even niet. Dollie en Dorus, de twee duiven, zaten dicht naast elkaar op een tak van de berk. Het zag er heel knus uit maar het lastige was dat ze zo veel lieten vallen! IJmar had de afgelopen week al twee keer zijn jasje of kaboutermuts moeten wassen! Gelukkig kon hij naast het groothoefblad nog een stukje blauwe lucht zien en de frisgroene berkenblaadjes. Zo raar dat sommige mensen vonden dat blauw en groen niet mooi waren bij elkaar, IJmar had het altijd de allermooiste kleurencombinatie gevonden die je maar bedenken kon!
Af en toe kwam er een dikke witte wolk voorbij drijven. IJmar kon uren naar de wolken kijken. Aan het eind van de dag kregen ze soms een gouden rand en als hij 's avonds in zijn bed lag werden de wolken vaak rose of oranje. Op regendagen was het een grijze massa. Nu kwam er net een olifant overdrijven met een rijtje schapen!
IJmar wist dat de wolken gemaakt werden in de wolkenfabriek waarvan hij de schoorstenen uit het raampje van zijn huisje kon zien. Er waren een paar dunne schoorstenen en een hele dikke. De dikke werkte niet zo vaak maar als hij wolken maakte waren het enorme wolken!
De poes die in het grote huis woonde lag lui onder de heg. IJmar kon net haar kopje zien. "Poes" zei IJmar, "weet jij misschien iets van de wolkenfabriek?"
(wordt vervolgd)